Żywienie

Choć pieski preriowe należą do tej samej rodziny wiewiórkowatych co susły richardsona, to w odróżnieniu od swych mniejszych krewniaków nie są ziarnojadami. Podstawę diety nieświszczuka stanowią zielone pędy roślin, a także bulwy i korzenie. W warunkach naturalnych - latem są to przede wszystkim bawola trawa i rośliny z rodziny astrowatych, natomiast zimą oset i opuncja. Średnio miesięcznie zwierzęta te zjadają do 5 kg zielonek. Oprócz pokarmu roślinnego w diecie ich pojawia się też ok. 2% zwierzęcego – głównie szarańcza i chrząszcze. 

W hodowli domowej należy dążyć, na ile to tylko możliwe do zachowania naturalnej diety. 

Dlatego sucha karma podstawowa powinna być oparta na zielonych częściach roślin. Można ją wzbogacić także o granulaty z lucerny lub topinamburu. Obecnie w sklepach zoologicznych pojawiają się już karmy przeznaczone specjalnie dla pieska preriowego lecz w razie ich braku można zastąpić je szynszylowymi. Wybierając gotowy suchy pokarm trzeba zwracać uwagę na to by był on stosunkowo niskokaloryczny za to z dużą ilością włókien (ze względu na tendencje nieświszczuków do tycia)i niskocukrowy (ze względu na grożącą cukrzycę). 

Przysmaki takie jak orzechy włoskie, laskowe, czy migdały można serwować bardzo rzadko, natomiast z orzechów ziemnych tzw.fistaszków lepiej zrezygnować w ogóle. Bezwzględnie zakazane jest podawanie nowalijek, czekolady, mleka i nabiału krowiego. 

Dużą część menu powinny stanowić świeże trawy, zioła, warzywa i owoce. Przez cały rok możemy podawać cykorię, kapustę pekińską, liście kalafiora i kalarepy, marchew, buraki, jabłka Wszystkie owoce i warzywa muszą być umyte i wytarte do sucha. Podawanie mokrych może zakończyć się w najlepszym wypadku kolką. Dodatkowo latem uzupełniamy jadłospis o liście mniszka lekarskiego, koniczyny, babki lancetowatej (w sezonie jesienno-zimowym można je z kolei dawać w formie suszu kupowanego lub przyrządzonego samodzielnie). Niezależnie od tego paśnik zwierzęcia musi być zawsze wypełniony sianem dobrej jakości. Służy ono oprócz jedzenia także do budowy gniazda. 

Zapotrzebowanie na białko zwierzęce zaspokoimy podając jajko ugotowane na twardo, gotowane mięso drobiowe( niesolone!) lub drewnojady. 

Istotną rolę w żywieniu pełnią także produkty pomagające ścierać zęby. Oprócz licznych dostępnych w handlu, chyba tańszym i lepszym rozwiązaniem jest podsuwanie suchych przylepek pieczywa oraz gałązek np. brzozy lub wierzby. 

Stale dostępna musi być także woda, wymieniana codziennie. Może być dozowana w poidełku kulkowym, jednakże wiewiórki nie zawsze chętnie z niego piją więc należy wtedy podawać na stabilnej, ciężkiej miseczce. Należy pamiętać także o sprzątaniu kilka razy w tygodniu zapasów jakie robi zwierzak. Spleśniałe bądź skwaśniałe jedzenie może być przyczyną poważnego zatrucia!